จุดอ่อนที่เป็นกันมากสำหรับมือใหม่ๆ หรือมือเก๋าบางคนก็คือ ...
... Let profits run ไม่ได้
เมื่อตลาดเป็นไปอย่างที่คาดแล้ว มักจะอดใจไม่ได้ที่จะรีบคว้ากำไร แทนที่จะปล่อยไปเรื่อยๆ จนกว่าตลาดจะบอกเองว่าไปไม่ไหวแล้ว
ผมเคยเห็นน้องคนนึงที่เทรดทางเนต พอถูกทางแล้ว คอยนั่งกด refresh เพื่อดูว่าได้กำไรเท่าไหร่แล้ว พอถามว่ากดทำไม ... ตอบว่า มันอดไม่ได้ มันตื่นเต้น
ผมบอกว่า คอยดูสิ เดี๋ยวจะอดใจไม่ได้ ต้องปิดสถานะแน่ๆ
แล้วก็เป็นจริงอย่างนั้น เพราะพอคล้อยหลังผมไม่นาน ปรากฏว่า (มัน) ปิดสถานะไปเรียบร้อยแล้ว และต้องนั่งดูตลาดวิ่งต่ออีกสิบกว่าจุด
การรีบร้อนปิดสถานะเอากำไร เมื่อตลาดวิ่งต่อจะเกิดอาการนิสัยไม่ดี เริ่มแช่งตลาด ถ้าตลาดกำลังวิ่งขึ้น ... (มัน) ก็จะแช่งให้ตลาดลง
พอแช่งบ่อยๆผสมกับความเสียดาย ใจก็เกิดโอนเอียงไปตามนั้น เริ่มเกิด bias ขึ้นมา คราวนี้เลยจ้องที่จะ short ในเมื่อหลุดจากเทรนด์ เล่นตามเทรนด์ไม่ได้ เพราะไม่กล้า .. ในใจคิดว่า 'มันขึ้นมากแล้ว ไปไม่ไหวแล้ว' ... คราวนี้ก็เลยจ้องสวนเทรนด์
ถ้าตลาดแรงๆ นอกจากขาดทุนที่ short แล้ว กำไรเดิมที่รีบคว้าจากการ Long ก็หมดไปด้วย ต้องมานั่งเสียใจ 2 ต่อ
... ที่เขียนข้างบน เชื่อว่าเป็นชีวิตจริงของหลายๆคน และเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เจอมาก็หลายครั้ง ก็ยังไม่สามารถเปลี่ยนตัวเองได้
แม้ว่าทุกครั้งที่เจอเหตุการณ์แบบนี้ จะบอกตัวเองเสมอว่า ... จะไม่ทำอีก
แต่จนแล้วจนรอดก็หนีไม่พ้น ... เพราะอะไร
เพราะสถานะการณ์มันต่างกัน ....
เมื่อตอนเกิดความผิดพลาด เราเสียใจ ยอมรับว่าผิด คิดแก้ไข ... ใจเราเป็นอย่างนึง
แต่เมื่อตอน realtime ที่ตลาดกำลังวิ่งอยู่ เราตื่นเต้น ... เราคิดไปถึงช่วงที่วิ่งไปสั้นๆแล้วกลับตัว เราปิดสถานะไม่ทัน กำไรหาย หรือบางครั้งกลายเป็นขาดทุน
เมื่อคิดแบบนี้คิดมา ความกลัวมันเลยเข้ามาอยู่ในใจ กินพื้นที่ส่วนใจ ... ความตั้งใจที่จะทำตามแผนเริ่มหายไป ... ใจเราจะไม่เหมือนกับเมื่อวันที่ยอมรับความผิด และคิดจะแก้ไข
ในที่สุด ถ้าเราไม่รู้จักตัวเองดีพอ ไม่รู้จักควบคุมความกลัวให้อยู่ในขอบเขตที่พอเหมาะ .. ความกลัวก็จะชนะ ทำให้เราต้องปิดสถานะไปก่อนเวลาสมควร ตามแผนที่ตั้งใจไว้
สรุปแล้ว การไม่ทำตามแผน ไม่มีวินัย เป็นเพราะตัวเราเอง เกิดจากพื้นนิสัย ความเคยชินของเรา
ต่อให้มีวิธีการเทรดที่ดีแค่ไหน มีอาจารย์ที่เก่งแค่ไหนมาสอน ...
ถ้าเรามีนิสัย คุณสมบัติส่วนตัวที่ไม่เหมาะ ... ก็ยากที่จะประสบความสำเร็จในตลาดนี้
ที่เรายังขาดทุน ..อย่างสม่ำเสมอ .. อยู่ทุกวันนี้
* ไม่ใช่เพราะตลาดมันโหดร้าย
* ไม่ใช่เพราะกองทุน/เจ้ามือ/รายใหญ่เอาเปรียบ
* ไม่ใช่เพราะค่าคอมแพง
* หรือเหตุผลใดๆที่เราอาจจะยกมาอ้างให้ตัวเองสบายใจ
แต่เพราะ "ตัวเรา" ยังไม่พร้อม ... ต่างหาก
ฝากไปพิจารณาดูครับ
+++ วันนี้พอเท่านี้ ไปพักล่ะครับ
ขอให้โชคดี
หมายเหตุ ... ที่เขียนมาทั้งหมดตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน
ไม่ได้คิดว่า ตัวผมเองวิเศษวิโสเป็นเซียนมาจากไหนนะครับ
เพราะผมเคยผ่านช่วงยากลำบากมาหลายครั้ง ... คนเก่าๆในกระทู้จะทราบดีว่า ผมเคยขาดทุนบักโกรก และเคยท้อแท้ขนาดไหน
วันนี้เมื่อผ่านมาได้ ก็ไม่อยากให้ใครเดินซ้ำรอย เพราะเข้าใจความเจ็บปวดนั้นดี
ความรู้ที่เอามาเล่าให้ฟัง มีทั้งจากของตัวเองและคนอื่นๆที่มีน้ำใจแบ่งปันให้
ข้อความที่ผมเขียนเป็นครั้งคราว ตามอารมณ์ตัวเองนี้ ถ้าเป็นประโยชน์กับใคร ... ผมก็ยินดี
บทความทั้งหมดนี้ เป็นของคุณ ซาไก แห่งห้องสินธร ครับ เขียนไว้วันที่ 8 มิ.ย. 54 (เขียนได้ดีขนาดนี้ไม่ต้องคิดเลยว่ามันจะเป็นฝีมือผม ก๊ากๆๆ)
วันพุธที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2554
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น